Blog de Antón

opiniones personales entre 2 ríos… turismo y más.

Pan para hoy… (o #ViveiroTurismo v.2)

8 comentarios

Así se titula un pequeño artículo de opinión que me pidieron desde La Voz de Galicia, edición a Mariña, y que salió publicado ayer. Querían saber mi opinión personal sobre el turismo en la comarca de A Mariña Lucense.
En este enlace lo podéis leer:     Artículo en La Voz de Galicia

ArtículoLA Voz

Para entenderlo mucho mejor aportaré unos datos que creo merecen la pena ser conocidos (también podéis leer: Turismo vs Viveiro)

-La comarca, A Mariña Lucense, ni tiene una página web que podamos decir «oficial», ni un ente público-privado que lo gestione, ni sede, ni nada…

-Existe una mancomunidad de ayuntamientos en la que ni tan siquiera están todos los que conforman la comarca, por ejemplo Viveiro (acostumbra a ir por libre). Esa mancomunidad  tiene una web estática, no existe en las RRSS y sí, salen mucho en prensa y se nota su existencia cuando toca Fitur.

-No sé en los demás ayuntamientos, pero en Viveiro lo normal es que el concejal de turismo ni se presente, ni se reúna, ni se interese por el sector. Eso sí, a Fitur se va cada año. Este año con degustación de tarta de almendra y conservas. Lo de no tener una web en condiciones, no estar presente en las RRSS o no tener limpio y bien conservado nuestro patrimonio turístico, eso da lo mismo.

-El segundo lugar más visitado de toda Galicia esta en la comarca, la playa de As Catedrais, y es penoso ver que el poco entendimiento existente entre administraciones (razones políticas, claro está) esté provocando, aparte de una nefasta gestión, la imposibilidad de una buena conservación del mismo.

-Para no alargarme con mil historias, que además muchos seguramente también sufrís, os cuento una anécdota que pasó ayer y anteayer que resume  muy bien y demuestra  como funciona todo.
Jueves:  se presentó en Fitur (con todo el boato de políticos presentes) el nuevo vídeo de la comarca. Hasta ahí bien, el problema viene después…  Como de la comarca NO existe nada serio, estructuralmente hablando, es imposible darle publicidad. Ni en redes, ni en una web, ni en ningún lado. Lo que sale en prensa y punto.
Viernes:  al mediodía el vídeo tenía unas 60 visitas en youtube (ojo, en el youtube de la empresa que lo hizo. Y menos mal, ya que es la única forma de verlo ). Hablando del tema unos cuantas personas, todos involucrados en turismo desde el sector privado, decidimos darle publicidad en las redes. A las cuatro horas  ya íbamos por las 1400 reproducciones.
Así estamos.
Sábado (añadido posteriormente): menudo gustazo (retranca) leer en la prensa de hoy como 5 alcaldes de la comarca se llenan la boca con Fitur. Que si hay que estar, que si es bueno ir, que si bla, bla, bla… Ni uno habla de planificación, de trabajo, de coordinación. Todo se reduce a 5 días en Madrid y muchas fotos en prensa. La foto del vídeo ya esta hecha. La foto con el presi ya está hecha. El próximo lunes vendrá el vacío, la oscuridad. Hasta el próximo año en el que volverán las fotos y darán datos de un sector que desconocen y que no les interesa lo más mínimo.
Por cierto, 3900 reproducciones y subiendo. Gracias.

-La iniciativa privada en A Mariña tampoco está para tirar cohetes y para dar ejemplo… de una «asociación de turismo rural» (en la que cabía todo) con unos 30 y pico asociados pasamos a: unos, la mayoría, vamos por libre y unos cuanto siguen «asociados». Lo cachondo es que los que siguen «asociados» están en 2 asociaciones, una de 6 miembros y otra de 5 (si mal no recuerdo).
Otro día que esté inspirado os deleito con esta historia 😉

A pesar de todas estas razones, de políticos y de no políticos sigo creyendo en el potencial que tiene la comarca. Merece ser conservada y sobre todo conocida.
La conozcas o no la conozcas, pon el vídeo a pantalla competa y disfruta…

A Mariña Lucense, Máxica por Natureza!

8 pensamientos en “Pan para hoy… (o #ViveiroTurismo v.2)

  1. «sacho» dicía eu, vente pa Ponteareas coa casa e luz que é todo maravilloso… (ah! e mete no camión todo o que sae no vídeo tamén que temos sitio)

    Me gusta

  2. Gracias Antón por contar tan triste y descorazonadora verdad. Y lo peor de todo, es que no es el único lugar con potencial donde ocurre esto. Mientras tanto, mucho ánimo, que al final lo bueno y auténtico siempre triunfa, aunque lleve más tiempo.

    Me gusta

    • Gracias a ti Paula.
      Mientras no lleven las riendas del turismo profesionales atemporales a los políticos, con una planificación y objetivos bien definidos, seguiremos así. Mientras lo que toca, es lo que tenemos…

      Me gusta

  3. Noraboa Antón por este post que nos ilustra o día a día dos que como técnicos traballamos na Administración. Permíteme, neste sentido, que manteña o meu anonimato para expresar o cansos que estamos de inxerencias políticas (sen que podamos facer nada. Se te manifestas con sinceridade corres o risco de ser mandado a unha esquina). As palabras estratexia, planificación e medio/longo prazo non existen no diccionario político. Todo se fai a salto de mata, e sen contar cos técnicos das institucións en moitos casos (non vaia ser que algún sexa votante da oposición). Calquera axente externo que chegue a unha institución mesmo que sexa vendendo fume, gozará do beneplácito do político de turno antes que calquera dos técnicos da administración que sexa, que probablemente coñecerán mellor o territorio e terán unha bagaxe cultural e profesional infinitamente superior á do político, quen adoecido dun forte complexo de inferioridade, prefire non telos en conta.

    Estamos cansos de facer proxectos para «a foto» dos que logo ninguén volta acordarse, proxectos sen razón de ser nin continuidade que surxen da espontánea visita do amigo- empresario de turno (que se é xornalista moito mellor) e hai que facelos por aquilo do que dirá a oposición ou a prensa . Iso sí o día da foto hai que encher o local, que se vexa moita xente na foto, búscate a vida para traer grupos de persoas sen logo darlles nada a cambio máis que ver a túa cara bonita..

    Cando os políticos deixen de padecer esa enfermidade obsesiva chamada «saír na foto da prensa» ou «subir ao palco»e comecen a traballar polo pobo e non pola súa «fachada» e proxección persoal, mellor nos irá. Pero como cambiar un sistema (políticos- medios de comunicación) que se retroalimenta dunha maneira tan forte e se sustenta na base da apariencia e da hipocresía?

    ¿non se dan conta de que non son o embigo do mundo e de que ninguén se vai acordar deles cando non estén arriba? menudas resacas de poder lles agardan a moitos…

    Me gusta

    • Gracias polos teus comentarios. Aceptamos anonimatos sempre e cando se fagan con educación, como é o caso.
      Enténdote perfectamente. É complicado cambiar as formas que teñen montadas os políticos que temos, pero creo que non por eso temos que deixar de intentar cambialo ou calar.
      É unha pena que non vos deixen traballar ós que realmente sabedes.

      Me gusta

  4. Por certo, agardamos ese post sobre as asociacións de turismo da Mariña

    Me gusta

Deja un comentario